...

Maandag

Opmerking vooraf: Zouden jullie als lezers van het dagboek alleen ditmaal allemaal even heel kort willen reageren? Zo van: "Ja, ik lees het dagboek!"
Dan weten we of we het voor niets maken of niet. Klik HIER.

Met Roelie gaat het prima. Ze logeert nog steeds officieel bij Gideon in Lelystad, maar is best druk met het regelen van allerlei zaken, zoals een vernieuwd paspoort. Afgelopen zondag was ze bij de afscheidsdienst van Martin en Tineke de Jong in Sneek. Zij vertrekken maandag naar PNG. A.s. woensdag hopen ze hier aan te komen en worden dan onze nieuwe buren. Daar zien we enorm naar uit (voorlopig ik alleen).
Dinsdag heeft Roelie onze dochter Jiska van Schiphol gehaald. Ze is daarmee haar autootje weer kwijt en is dus veel minder mobiel.
Momenteel is Roelie met haar trouwe vriendin Boukje een paar dagen naar Zuid Limburg om even bij te praten. Als ik 's morgens vroeg hier wakker wordt om 6.00 uur is het bij jullie 10.00 uur 's avonds en dan bellen we even met elkaar. Fantastisch dat dat tegenwoordig kan!

Maandagmorgen begon voor mij zoals gewoonlijk met een bijbelles. Velen trekken tegenwoordig het bestaan van God als Schepper in twijfel. Wij waren toe aan Handelingen 17, waar Paulus in Athene met de wijsgeren van die tijd in gesprek is. Met Epicureers en Stoicijnen. Beiden worden gezien als de grondleggers van de huidige materialistische wetenschap. Het is wel stug dat juist hier in de bijbel heel duidelijk stelling wordt genomen tegen die zogenaamde wetenschap: God is de Schepper en Hij onderhoudt ook vandaag de wereld "In Hem leven wij, bewegen wij ons..... en: er is een lichamelijke opstanding uit de dood. Kennelijk wil God ons in dit stuk duidelijk maken dat Hij het laatste woord heeft, en niet de ten onrechte zo genoemde wetenschap.
Ik had de leerlingen gevraagd om hun eigen gedachten over deze zaken als een eerlijke stand van zaken op te schrijven. Ik had niet verwacht zulke mooie ontroerende geloofsbelijdenissen te horen te krijgen.

's Middags heb ik Michelle geholpen. In het kader van haar Nederlandse les las ze het Wilhelmus, alle 15 coupletten. Dat is niet het modernste Nederlands en er moest heel wat worden uitgelegd. "Ik ben vast de enige Nederlander die alle coupletten ooit heeft bestudeerd", verzuchtte ze. Maar dat is niet waar. Toen ik 17 was, moest ik alle coupletten uit mijn hoofd leren. We hadden in elk geval een leuke les met het Willem van Nassov lied.

Na de lessen op weg naar huis, zag ik Andrew in een boom klimmen. "Wat ben je aan het doen?" "Ik doe een kat na!". Wouw... . Voor de multimedia lessen op donderdag moeten ze ditmaal een filmpje maken: "Een dag uit het leven van...." en zich daarbij met hun camera helemaal verplaatsen in het onderwerp. De achtergrond is dat zendelingen vaak presentaties geven en dan op zijn minst iets moeten weten en plezier krijgen in het maken van een film. Andrew heeft een leuke film gemaakt: "Een dag uit het leven van een kat" als voorbereiding op het grotere werk. Zijn ouders maken opwindende dingen mee in de stam waarin ze werken. Mensen komen daar tot geloof en hebben vele praktische vragen over het leven als christen. Andrew is vaak met zijn gedachten ver weg in deze stam.

Thuis eerst even geslapen, want ik ben de laatste weken erg moe. Om 5 uur werd ik gebeld: Sinco kom naar de hoofdingang van ons terrein, want de de tanburan komen langs - the man with the mask. Het is hier aan de kust meer een cultuurverschijnsel, maar bij de stammen meer in het binnenland werden enkele jaren geleden nog vrouwen gedood als ze wisten wie de man achter het masker was.

Ik moest natuurlijk voorzichtig foto's maken. Ze vonden het toch wel interessant en ik heb deze foto vergroot afgedrukt en aan de begeleiders meegegeven.

Dinsdag

Woensdag - Onafhankelijksdag

Independance day. In 1975 werd Papua New Guinea onafhankelijk van Australie. Roelie leest daar boeken over en de koude rillingen lopen je over de rug bij het lezen over het koloniale verleden hier.

Voor mij betekende het een dag vrij van school en met Jan en Annette en enkele anderen gingen we naar de grote stad Kimbe (5000 inwoners?) om het feest mee te vieren. Eerst bezochten we vlak buiten Kimbe een gebied waar veel mensen van de Lamogai stam waren neergestreken, omdat ze tijdelijk werk hebben gevonden (in de palmolie industrie of anders)

.

Over een klein stroompje naar het "Lamogai" dorp buiten Kimbe. Jan kent deze mensen want ze hebben meer dan 20 jaar onder hen gewoond en gewerkt. Zo ongeveer op de plaats van de rechterfoto wil men een kerkje bouwen om samenkomsten te houden, want er wonen inmiddels meer dan 50 Lamogai-mensen hier. De thuisgemeente zend hen een bijbelleraar. Mooi dat gemeenten hier echt Papua-zelfstandig zijn.

.

Op bezoek in een van de kleine huisjes, ver van eigen stam, werkend voor een oliepalmmaatschappij. Men noemt dit "vooruitgang".
Ik ben steeds weer gefascineerd door de prachtige kinderkopjes.

Voordat we vanuit het Lamogai-dorp naar het feestgedruis van deze onafhankelijkheidsdag gaan, nog even langs de markt. Daar is de groente beduidend goedkoper dan op ons terrein, dus we nemen mee wat we nodig hebben. Onder: Jan en Annette in actie, grappen makend met de standhoudsters.

.

Deze dame hielp mij aan een heerlijke witte kool.

Independance day: De PNG vlaggen wapperen en de mensen hebben zich opgemaakt om feest te vieren.

Vanuit heel PNG waren groepen vertegenwoordigers gekomen om hier te dansen en feest te vieren. Onder links een optocht van mensen uit de hooglanden van het hoofdeiland. Onder rechts een plaatje dat op mij veel indruk maakte... Als je al die mensen ziet, dan denk je: ".... Hoe zal het met hen gaan in de eeuwigheid?"

.

De huidige gouverneur van onze provincie West New Britain - Peter Humphrey - houdt een toespraak. Ik was een beetje verbaasd dat het een blanke was. Maar het is een goede gouverneur, democratisch gekozen door de bevolking hier. Ze kunnen hier trouwens wel toespraken houden. Wij kwamen halverwege aan, en hij heeft nog wel 1,5 uur gesproken.

Wij werden meteen naar de VIP loge rechtsachteraan geleid, want ze zagen onze fototoestellen en wilden ons een goede positie geven. Voordeel was dat we in de schaduw zaten, want de zon schijnt onbarmhartig. Evengoed was ik nog flink verbrand in mijn gezicht. En dat komt zelden voor.

Onder wat plaatjes van enkele vrouwenkoortjes bij ons uit de buurt (de Nakanai stam). Ik heb van die optredens leuke foto's gemaakt en ze deze zaterdag persoonlijk afgegeven aan de "artiesten". Wat waren ze verbaasd en opgetogen over die foto's. De dirigente op de linkerfoto ontmoette ik deze zaterdag weer om de foto af te geven. Zie zaterdag.

.
De dames rechts hebben hun bilams/tassen aan de schubben van een oliepalm gehangen. Een mooi karateristiek plaatje!

..
Zomaar wat markante koppetjes en een dronken man die perse op de foto wilde. Om moeilijkheden te vermijden heb ik maar een plaatje van hem geschoten en hem voor jullie "vereeuwigd"

De dames van de Nakanai in traditionele dress voeren een lied en toneelstuk op. Ze zitten er helemaal niet mee dat ze niet zoveel aan hebben. Maar als ze boodschappen doen, moet de blouse hooggesloten zijn!

Een mannendans van een andere stam.

's Avonds thuis nog wat toetsen nagekeken en een gesprek met een ouder gevoerd over hun kinderen.

Donderdag en vrijdag

6.00 's morgens wordt ik meestal wakker. Ik heb nu een extra reden om dan mijn bed uit te springen want het is dan in NL 10 uur 's avonds. Tijd voor een telefoontje met Roelie. Het gaat gelukkig prima met Roelie... lekker kamperen in Limburg.

Donderdagmiddag hielden een aantal leerlingen de presentatie van hun film "Een dag uit het leven van .... " De eerste bijdrage ging over de logistieke medewerker van NTM hier. Hij regelt de bevoorrading van alle zendelingen, een hele klus. Een leuke, soms grappige en informatieve film. In elk geval heeft de maker - Nathan - nu de eerste film van zijn leven gemaakt en hij heeft de smaak te pakken.
De tweede film was heel komisch "Een dag uit het leven van een spiegel". Tja, wat ziet een spiegel allemaal? Wat doen mensen zoal voor een spiegel. Het was vooral komisch, maar ondertussen werden allerlei filmtechnieken gebruikt en ontwikkeld. Dit idde kunnen we vast ook voor een zendingspresentatie gebruiken.
De derde bijdrage ging over de kat. We beoordelen de films met elkaar en geven suggesties ter verbetering. Het vak multimedia is maar 1 uur per week, maar erg leuk en volgens mij ook heel leerzaam.

Hier is Nathan bezig met de voorbereiding van zijn film over logistiek.

Na de vakantie gaan we verder met het Office pakket. Wat kan je daarmee als het gaat om presenteren. In het verleden gaf ik daarover cursussen op onze landbouwscholen. Die ervaring komt me nu goed van pas.

's Avonds heerlijk gegeten bij Nathan thuis. Zo'n single als ik nu ben wordt aan alle kanten verwend. Ik zal wel weer afvallen als Roelie weer terug is...:)

Vrijdagmiddag kreeg ik een emailtje. "Sinco zou jij zondag de dienst willen leiden?". Degenen die mij kennen weten dat ik dat graag doe (nog liever preek). In elk geval ben ik nu met mijn gedachten bij de kerkdienst van zondag en hoop dat het een echte ere-dienst gaat worden.

Zaterdag

05.30 Even bellen met Roelie en me dan nog maar een lekker omgedraaid om verder te slapen op deze vrije zaterdag. Om 7.30 op. Even email checken, ontbijten en nog wat materiaal klaarmaken voor een andere zendeling. Pasfoto's voor een ander afgedrukt en afgeleverd en om 9.30 naar het "kerk" gebouw / conferentiezaal gelopen waar we 's zondags kerkdienst houden. Daar staat een een electronische piano met allerlei mogelijkheden en ik dacht daar maar eens op te gaan spelen. Samen met een leerling de kerkzaal klaargemaakt voor de zondag en liederen uitgezocht. Om half elf kwam Barb. Zij zou zondag spelen. Samen hebben we alle liederen nog eens doorgenomen. Die Amerikaans Engelse liederen ken ik niet of half, dus een extra oefening was geen luxe.

Daarna ben ik in een busje van ons terrein gestapt om de foto's van Independance Day weg te brengen naar de betrokkenen in de dorpen rondom ons.

De dirigente van het vrouwenkoor werd geroepen om haar foto in ontvangst te nemen. Ze woont in een dorp 10-15 km verderop. Men doet hier heel veel schreeuwend... een luide roep en na een aantal minuten heeft ze gauw een jurk aangeschoten en komt met nog vuile handen aangelopen, helemaal in de war door zo'n mooie foto van haar koortje.
Ze vinden foto's hier het einde. Vrienden voor het leven met zo'n mooie plaat van haar koor.

Boven het gezin van de dames met hun toneelstukje op Independance day. Ook hier kwam ik een A4 foto brengen en ook hier was zo'n foto echt het einde.

Terug op de basis ben ik mijn natuurkundelessen voor maandag gaan voorbereiden. Het boek dat we gebruiken is erg saai dus ik moet er wat dingen bijhalen om het leuker te maken. Dat is wel een uitdaging. We zijn nu bezig met mechanica en beweging, kogelbanen en vectoren en al die zaken. Ik heb een en ander uitgewerkt aan de hand van de 2e wereldoorlog met de schepen de Duitse "Bismarck" en de Engelse "Hood". Dan zit er meteen een (tragisch) verhaal achter de fysica.

En tot slot het bijwerken van dit dagboek. Het is 12 uur 's nachts geworden. Tijd om nog even de dienst voor morgen na te kijken en dan houd ik het weer voor gezien voor vandaag.

Hartelijke groet van Sinco.
Vergeet niet even te reageren... klik HIER!

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!